Przeszkodę do zawarcia małżeństwa stanowi tylko ubezwłasnowolnienie całkowite. Natomiast osoba ubezwłasnowolniona częściowo bądź w ogóle nieubezwłasnowolniona, lecz dotknięta chorobą psychiczną lub niedorozwojem umysłowym, może wstąpić w związek małżeński pod warunkiem, że uzyska zezwolenie sądu. Nie każda choroba lub niedorozwój są przeszkodą nie do usunięcia przy zawieraniu małżeństwa. O tym, czy w konkretnym przypadku rzeczywiście zagrażają małżeństwu i zdrowiu przyszłych dzieci, zadecyduje sąd, który udziela zezwolenia osobie chorej na zawarcie małżeństwa. Robi to na wniosek osoby chorej albo dotkniętej niedorozwojem, pod warunkiem że nie została ubezwłasnowolniona całkowicie. W praktyce oznacza to, że skutecznie o zezwolenie może ubiegać się człowiek częściowo ubezwłasnowolniony bądź w ogóle nieubezwłasnowolniony.